Προηγούμενα φύλλα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

edeop

Σε κρίση ο κλάδος των Αλκοολούχων Ποτών στην Ελλάδα

Σε βαθιά κρίση βρίσκεται ο κλάδος των Αλκοολούχων Ποτών στην Ελλάδα. Αυτό είναι το συμπέρασμα τόσο των επαγγελματιών του κλάδου όσο και ειδικής μελέτης του  Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Η βασικές αιτίες της κρίσης ήταν η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των καταναλωτών αλλά και η μεγάλη των ειδικών φόρων κατανάλωσης έπληξαν καίρια την αναπτυξιακή δυναμική του.

Σύμφωνα με μελέτη του  Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) η παρατεταμένη ύφεση της ελληνικής οικονομίας και οι επιπτώσεις των αυξήσεων στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης Οινοπνευματωδών Ποτών -ΕΦΚΟΠ (+125% εντός της διετίας 2009-2010) και στο συντελεστή ΦΠΑ έχουν αδρανοποιήσει τη δυναμική του κλάδου. Αποτέλεσμα ήταν η μείωση της προστιθεμένης αξίας του κλάδου στα χρόνια της κρίσης κατά 42.85%!

Μήτσιος Ευάγγελος, πρόεδρος της Ένωσης Διακινητών Εμπόρων Οίνων και Ποτών: Σε βαθιά κρίση οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου

Σε δηλώσεις του προς το www.eea.gr ο πρόεδρος της Ένωσης Διακινητών Εμπόρων Οίνων και Ποτών και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας του κλάδου κ. Μήτσιος Ευάγγελος ανέλυσε την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο κλάδος τονίζοντας ότι στις μικρές επιχειρήσεις του κλάδου επιβάλλεται υψηλή φορολογία με φόρο πάνω στο φόρο, οι πωλήσεις πέφτουν συνεχώς και το μέλλον είναι ζοφερό. Οι φόροι έχουν τετραπλασιαστεί, οι καταναλώσεις μειώνονται σε ρυθμούς ανεξέλεγκτους. Σήμερα εκτιμάμε ότι οι πωλήσεις έπεσαν 45%. Ο κλάδος δεν μπορεί να αντέξει. Πολλά καταστήματα κλείνουν. Η μείωση των φόρων είναι η μόνη διέξοδος τόνισε. Ο ανταγωνισμός εντείνεται και γίνεται εξοντωτικός για τις μικρές επιχειρήσεις. Επεσήμανε επίσης ότι οι μικρές επιχειρήσεις φορολογούνται διαφορετικά από τις μεγάλες με αποτέλεσμα να μη μπορούν να αντέξουν.

Στη μελέτη του ΙΟΒΕ επισημαίνεται ότι η αύξηση της φορολογίας όξυνε την παράνομη παραγωγή και εμπορία ποτών με αποτέλεσμα τη μεγάλη διαρροή δημοσίων εσόδων και την όξυνση του αθέμιτου ανταγωνισμού. Εφόσον διατηρηθεί η υψηλή φορολογία η παράνομη διακίνηση θα συνεχίζεται.  Το ΙΟΒΕ προτείνει η σταδιακήαποκλιμάκωση του ΕΦΚΟΠ μέχρι το 2016 στο επίπεδο του ευρωπαϊκού μέσου όρου υπολογίζοντας ότι έτσι θα αναστραφεί η πορεία των δημοσίων εσόδων και του κλάδου.

 

Στη μελέτη αποτυπώνονται οι τρέχουσες εξελίξεις στον κλάδο, εκτιμώνται οι προοπτικές του και διατυπώνονται προτάσεις στην κατεύθυνση διασφάλισης της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων που τον απαρτίζουν.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της μελέτης, η συνολική συνεισφορά του κλάδου των αλκοολούχων ποτών στην ελληνική οικονομία είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς η εγχώρια προστιθέμενη αξία που παράγεται από όλες τις κατηγορίες επιδράσεων προσεγγίζει το 1,2 δισεκ. ευρώ, μειωμένη ωστόσο σημαντικά σε σύγκριση με το 2009 όταν ήταν 2,1 δισεκ. ευρώ.

 

Από τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει επίσης ότι η παρατεταμένη ύφεση της ελληνικής οικονομίας και οι επιπτώσεις των αυξήσεων στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης Οινοπνευματωδών Ποτών (+125% εντός της διετίας 2009-2010) και στο συντελεστή ΦΠΑ έχουν αδρανοποιήσει τη δυναμική του κλάδου. Οι αυξήσεις στον ΕΦΚΟΠ, παρόλο που έγιναν σε όλες τις κατηγορίες ποτών (αλκοολούχα, μπύρα, αποστάγματα) με περίπου ίση ποσοστιαία μεταβολή, επηρέασαν δυσανάλογα τα αλκοολούχα ποτά, δημιουργώντας επιπλέον στρεβλώσεις στην αγορά, καθώς ενίσχυσαν τα κίνητρα για υποκατάσταση της κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών με άλλες κατηγορίες οινοπνευματωδών.

 

Σύμφωνα με τη μελέτη του ΙΟΒΕ, η αύξηση των φόρων και των τιμών επιδεινώνει επίσης τηνανταγωνιστικότητα του εγχώριου τουριστικού προϊόντος σε σύγκριση με ανταγωνιστικούς τουριστικούς προορισμούς και αυξάνει τα κίνητρα για διασυνοριακές αγορές αλκοολούχων ποτών από γειτονικές χώρες με χαμηλότερους συντελεστές ΕΦΚΟΠ. Επιπλέον, ενισχύει τα κίνητρα διεξαγωγής λαθρεμπορίου και νοθείας, με αρνητικές συνέπειες στην ανθρώπινη υγεία, και, παράλληλα, τα κίνητρα για φοροδιαφυγή.

 

Οι απώλειες από το παράνομο εμπόριο αλκοολούχων ποτών, το οποίο εκτιμάται ότι έχει οξυνθεί μετά την αύξηση του ΕΦΚΟΠ, υπολογίζονται σε 42 εκ. ευρώ περίπου, λόγω μη καταβολής του ΕΦΚΟΠ, ενώ επιπλέον απώλειες απορρέουν από τη μη καταβολή ΦΠΑ που εκτιμάται ότι επίσης δεν καταβάλλεται σε μεγάλο τμήμα της αγοράς.

main_POTA___6_

 

 

 

 

 

 

 

 

Η μελέτη κατέγραψε επίσης τις μεγάλες διαστάσεις που έχει λάβει η παραγωγή και εμπορία του τσίπουρου διημέρων, πέρα από τα όρια που ορίζονται από το νομικό πλαίσιο των διήμερων παραγωγών. Οι απώλειες που προκύπτουν από την παράνομη εμπορία του τσίπουρου διημέρων είναι σημαντικές σε όρους φορολογικών εσόδων και υπολογίζονται σε περίπου 55 εκ. ευρώ λόγω μη καταβολής του αντίστοιχου ΕΦΚΟΠ, ενώ στις απώλειες αυτές δεν έχουν συμπεριληφθεί οι απώλειες από ΦΠΑ.

 

Η διατήρηση του υφιστάμενου φορολογικού πλαισίου για τα αλκοολούχα ποτά, σύμφωνα με τη μελέτη, εκτιμάται ότι θα προκαλέσει την τριετία 2014-2016 περαιτέρω απώλειες δημοσίων εσόδων από τον ΕΦΚΟΠκατά 22 εκ. ευρώ, σε σχέση με το 2012, με επιπλέον υποχώρηση των εσόδων από ΦΠΑ κατά 14 εκ. ευρώ.

Δεδομένης της προσπάθειας δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας, προτείνεται η σταδιακήαποκλιμάκωση του ΕΦΚΟΠ μέχρι το 2016 στο επίπεδο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η σταδιακή μείωση του φόρου, σε συνδυασμό με τη λήψη διαρθρωτικών μέτρων (αποτελεσματική εφαρμογή αγορανομικών ρυθμίσεων, εντατικοποίηση ελέγχων κ.ά.), εκτιμάται ότι έχει θετικές επιδράσεις στον κλάδο και στη συνολική οικονομία, προκαλώντας βελτιώσεις:

  • Στην απασχόληση και στα εισοδήματα
  • Στα φορολογικά έσοδα
  • Στο βαθμό εισπραξιμότητας των φόρων
  • Στη συρρίκνωση του παράνομου εμπορίου ποτών
  • Στην ανταγωνιστικότητα του τουριστικού προϊόντος

Από το σύνολο των εξεταζόμενων παρεμβάσεων τα επιπλέον έσοδα εκτιμώνται σε 182 εκ. ευρώ, καταλήγει η μελέτη του ΙΟΒΕ.

Η φύση και τα “φάρμακα” της

Oι Αρχαίοι Αθηναίοι πίστευαν ότι η σωματική τους δύναμη και η πνευματική τους ευεξία οφείλεται στην κατανάλωση ελιών και ελαιολάδου όπως και του οίνου, προϊόντα τα οποία τους έκαναν, πρώτους στο εμπόριο και πλούσιους μέσω των εξαγωγών. Η ελιά ήταν το δώρο της θεάς Αθηνάς προς τους Αθηναίους και γι’ αυτό – κατά τη μυθολογία – την έκαναν προστάτιδα και έτσι ονόμασαν την πόλη τους Αθήνα. Κάτι που διεκδικούσε με μανία και ο θεός Ποσειδώνας αλλά οι πηγές θαλασσινού νερού που προσέφερε δεν τους συγκινούσαν.

O μεγαλύτερος φαρμακοποιός είναι η φύση

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Oργάνωση Υγείας , περίπου το 80% των υπό ανάπτυξη χωρών  καταφεύγει τακτικά σε “παραδοσιακά φάρμακα” που προέρχονται από φυτά. Στην ιεραρχία του παγκόσμιου πληθυσμού, η φύση παραμένει ο κυριότερος φαρμακοποιός. Μάλιστα στις χώρες όπου οι εισαγωγές φαρμάκων είναι δύσκολες, αποτελεί τη μοναδική πηγή θεραπείας.

Ζώα που γνωρίζουν … φαρμακολογία

Δεν είναι λίγες οι φορές που τα ζώα, έχουν οδηγήσει τους επιστήμονες σε ανακαλύψεις φυτών, που οι ουσίες τους χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία κάποιων παθήσεων. Ένας μύθος των ινδιάνων Ναβάχο, λέει ότι οι αρκούδες μαθαίνουν στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν την Apiacea, το σκιαδιοφόρο. Μασούν τις ρίζες του φυτού και αλείφουν το τρίχωμα και τα πόδια τους με το κολλώδες μίγμα. Το μίγμα αυτό – μετά  από επιστημονικές αναλύσεις – αποδείχτηκε ότι περιέχει μια οικογένεια θεραπευτικών μορίων, που χρησιμοποιούνται και από τους ανθρώπους, για τη θεραπεία παθήσεων του δέρματος, της καρδιάς και του εγκεφάλου.

Πως σταματούσαν τη συνεχιζόμενη διάρροια

(φάρμακο από τη φύση που χρησιμοποιούσαν οι Θρακιώτες )

Έβρισκαν άγρια αχλαδιά – η οποία στην περιοχή της Θράκης λέγεται και γκορτσιά – και έπαιρναν τις φλούδες από τα κλαδιά της. Το έβραζαν σαν τσάι και το έπιναν, Λέγεται ότι η διάρροια κόβονταν στο λεπτό. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, τη διάρροια την καταπολεμούσαν και με το ώριμο ( κίτρινο ) κυδώνι, είτε αλεσμένο, είτε τρώγοντας το σαν μήλο με του φλούδα.

Που βρίσκονταν η βασική ουσία της Ασπιρίνης

Φύλλα ιτιάς χρησιμοποιούσαν οι Σουμέριοι για να καταπραΰνουν τους πόνους. O Ιπποκράτης προτείνει για να την πτώση του πυρετού, να πίνουν ένα αφέψημα από τον φλοιό της λευκής ιτιάς. Λέγεται ότι η κλαίουσα ιτιά, μετά από χημικές και εργαστηριακές διεργασίες που υπέστη, αποτελεί την πρώτη ουσία της εφεύρεσης της θρυλικής Ασπιρίνης, που κατοχύρωσε η Bayer ως νεαρή βιομηχανία το 1880 – 1900, με το σήμα κατατεθέν Aspirin.

 

O Ιπποκράτης είχε μεταξύ άλλων πει και το εξής σοφό:

” Το φάρμακό σου να είναι η τροφή σου και η τροφή σου το φάρμακο σου”.

Διάσημα και δροσιστικά Cocktails

Oλοι γνωρίζουμε τι είναι το κοκτέιλ, μίγμα από διάφορα ποτά, είναι η πρώτη ερμηνεία που δίνουν τα λεξικά και κάθε μίγμα γενικότερα χαρακτηρίζεται σαν κοκτέιλ.

Eμείς δημοσιεύουμε τα πιο διάσημα

B 52 1 μέρος Kahlua 1 μέρος Baily’s Irish Cream Τρόπος παρασκευής Σε μικρα ποτηρακια (σφηνάκια) τοποθετούμε πρώτα το Kahlua, στη συνέχεια το Bailey’s και στο τέλος το Grand Marnie, προσεχωντας να μην ανακατευτούν. Αν θέλουμε, πριν το σερβιρισμα μπορουμε να βάλουμε φωτιά στο Grand Marnie με έναν αναπτήρα.

Kamikaze 1 δόση Grand Marnier 1 δόση Βότκα 1 δόση Χυμός λάιμ Τρόπος παρασκευής Ανακατέψτε όλα τα συστατικά σε σέικερ με πάγο. Στραγγίστε σε χαμηλό ποτήρι του ουίσκι και σερβίρετε Orgasm Υλικά: 2 δόσεις Ελαφριά Κρέμα 1 δόση Grand Marnier 1 δόση Βότκα 1 δόση Αμαρέττο 1 δόση White Creme De Cacao Τρόπος παρασκευής Χτυπήστε όλα τα συστατικά σε σέικερ με πάγο. Σούρώστε σε ποτήρι του κοκτέιλ και σερβίρετε.

Δροσιστικά Cocktails

1. Mer du Sud*

40 ml Cointreau

10 ml Blue Curacao

40 ml Ananas Juise

90 ml Sprite

 

2. Green Orgasm*

30 ml Pisang Ambon

20 ml absente

130 ml Sprite

 

3. Henkell’s Ritz*

40 ml Fanta Orange

20 ml Coniac

20 ml Cointreau

100 ml Champagne

 

4. Mimosa*

50 ml Fanta Orange

Champagne

 

5. Berry Burn*

60 ml Vodka

30 ml Cherry Brandy

Burn

 

6. Metaxa Tonic*

40 ml Metaxa

10 ml orange

130 ml tonic water

 

Tοποθετήστε όλα τα υλικά σε ένα 

μακρόστενο ποτήρι γεμάτο πάγο.

 Aνακατέψτε απαλά και σερβίρετε 

με δύο καλαμάκια.

 

 

 

ΑΡΘΡΑ

Εξωθεσμικά κανάλια διανομής

υποκαθιστούν το χονδρεμπόριο

ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΠΟΛΛΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ,

ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥΧΟΥΣ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Το καλοκαίρι δεν πήγε καλά για τους πρατηριούχους της Aθήνας, μολονότι υπήρξε η εντύπωση από την αρχή της φετινής θερινής σεζόν ότι ο κόσμος, λόγω της σφοδρής οικονομικής κρίσης, δεν θα έκανε διακοπές και θα παρέμενε στην εστία του ή έστω θα περιοριζόταν σε σύντομες εξορμήσεις στα πέριξ του Λεκανοπεδίου. Tελικά, ο κόσμος πήγε διακοπές, η Aθήνα άδειασε, όπως γινόταν κατά παράδοση και τις παλιές καλές χρονιές και τα πρατήρια της περιοχής της πρωτεύουσας παρου- σίασαν σημαντική πτώση του τζίρου τους και βεβαίως του κέρδους τους. Παρά ταύτα, στη διάρκεια του καλοκαιριού πα- ρατηρήθηκαν σοβαρές ελλείψεις που επιδείνωσαν ακόμη περισσότερο την κατά- σταση. Ωστόσο, το άσχημο εμπορικό καλοκαίρι για τους πρατηριούχους της Aθήνας δεν προήλθε μόνο από την μαζική έξοδο των Aθηναίων αλλά και από την μόνιμη πλέον αντιπρατηριακή πολιτική πολλών συνερ- γαζόμενων εταιρειών. Kαι το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι διαγράφεται η ίδια άσχημη εικόνα και για το φθινόπωρο που ήδη διανύουμε.Tο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Διακινητών Eμπόρων Oίνων Ποτών Aθηνών έχει πειστεί ότι ορισμένες συνεργαζόμενες εταιρείες τηρούν εχθρική στάση έναντι του πρατηρίου: Eξωθεσμικά κανάλια διανομής έχουν ουσιαστικά υποκαταστήσει τις εταιρείες. Ωστόσο, το άσχημο εμπορικό καλοκαίρι για τους πρατηριούχους της Aθήνας δεν προήλθε μόνο από την μαζική έξοδο των Aθηναίων αλλά και από την μόνιμη πλέον αντιπρατηριακή πολιτική πολλών συνερ- γαζόμενων εταιρειών. Kαι το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι διαγράφεται η ίδια άσχημη εικόνα και για το φθινόπωρο που ήδη διανύουμε. Tο Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Διακινητών Eμπόρων Oίνων Ποτών Aθηνών έχει πειστεί ότι ορισμένες συνεργαζόμενες εταιρείες τηρούν εχθρική στάση έναντι του πρατηρίου: Eξωθεσμικά κανάλια διανομής έχουν ουσιαστικά υποκαταστήσει τις εταιρείες.

Τελικά, είναι ακριβό ή φθηνό το κρασί στη χώρα μας;

 Οι συζητήσεις περί οίνου είναι συνήθως πολύ ευχάριστες, όσο περιορίζονται σε θέματα όπως οι ποικιλίες, τα αρώματα, οι γεύσεις, ο Παλαιός και Νέος Κόσμος, η ιστορία και ο πολιτισμός της αμπέλου… Εκεί που τα πράγματα δυσκολεύουν είναι όταν η συζήτηση φτάσει στο ακανθώδες θέμα της τιμής. «Πανάκριβο το κρασί στο εστιατόριο». «Το σκέφτεσαι να ανοίξεις δεύτερο μπουκάλι γιατί θα σου τινάξει στα ύψη τον λογαριασμό». «Μα όλα τα σπασμένα από το κρασί θα τα βγάλουν οι εστιάτορες;». «Δεν φταίνε οι εστιάτορες, είναι οι παραγωγοί που πήραν τα μυαλά τους αέρα και τιμολογούν τα κρασιά τους όσο τους αρέσει». «Νέος Κόσμος, παιδί μου! Βρίσκεις εξαιρετικά με 7 – 8 ευρώ. Κι άσε τους ντόπιους να χρεώνουν 20 ευρώ τα μέτρια κρασάκια τους στο σούπερ μάρκετ», «Ποιος Νέος Κόσμος; Ο Παλαιός να δεις! Εξαιρετικά γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά κρασιά, από 8 έως 20 ευρώ στην κάβα»: τέτοιες απόψεις ακούμε καθημερινά.  Τελικά, είναι ακριβό ή φθηνό το ελληνικό κρασί; Η δική μου άποψη είναι ότι το κρασί έχει δύο πρόσωπα. Το ένα είναι το καθημερινό, ο οίνος ημών ο επιούσιος της οικογενειακής τραπέζης, το φιλικό κρασί που γεμίζει τα ποτήρια της παρέας και επιτελεί τον προαιώνιο συντροφικό του ρόλο. Αυτό που θα παραγγείλουμε στο εστιατόριο και η τιμή του θα επιτρέπει να ανοίξουμε και ένα και δύο και τρία μπουκάλια. Ενα κρασί που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι ακριβό, αλλά σε καμία περίπτωση επίσης δεν μπορεί να είναι κακοφτιαγμένο, ανώνυμο χύμα. Το άλλο πρόσωπο είναι το κρασί των εξαιρετικών περιστάσεων, όταν θέλουμε να προσφέρουμε στον εαυτό μας την πολυτέλεια μιας ξεχωριστής στιγμής, την απόλαυση που μπορεί να σου προσφέρει ένα πραγματικά «μεγάλο» κρασί. Αυτό το κρασί δεν μπορεί παρά να είναι ακριβό (βλ. παρακάτω την άποψη του Θάνου Φακορέλλη), αλλά την τιμή του πρέπει να την ανακαλύπτουμε σε κάθε γουλιά! Στην πρώτη κατηγορία ανήκει το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής οινοπαραγωγής, το οποίο όμως καταλήγει στις περισσότερες περιπτώσεις υπερτιμολογημένο στις λίστες των εστιατορίων, κάνοντας τους ίδιους τους παραγωγούς να τρίβουν τα μάτια τους από τη μια, αλλά να μην τολμούν να πουν τίποτα από την άλλη, από το φόβο να μη βρεθούν εκτός καταλόγου! Στη δεύτερη κατηγορία ο ελληνικός αμπελώνας έχει ένα τεράστιο κενό. Τα «μεγάλα» κρασιά δεν έχουν γίνει ακόμα, ενώ αντίθετα οι υψηλές τιμές δίνουν και παίρνουν, αφήνοντας έκπληκτους τους καταναλωτές που πληρώνουν 25 – 40 ευρώ στο ράφι και 60 – 80 ευρώ στο εστιατόριο για κρασιά απλώς καλά. Θέλει λοιπόν σκέψη, σοβαρότητα, στρατηγική -και όχι έπαρση και ματαιοδοξία- για να προχωρήσει σωστά η ιστορία που λέγεται «ελληνικό κρασί». Εως τότε, εμείς οι καταναλωτές προσπαθούμε να μην είμαστε «θύματα» της μόδας που φέρνει μερικά κρασιά στο προσκήνιο χωρίς πάντα να το αξίζουν, προσπαθούμε να διαλέγουμε με σαφήνεια και σοβαρότητα τι πίνουμε, λαμβάνοντας πάντα υπ’ όψιν τη σχέση ποιότητας – τιμής, στηρίζουμε τις τίμιες προσπάθειες, επαινούμε τις προσεγμένες λίστες στα εστιατόρια και τα πραγματικά καλά ακριβά κρασιά δεν τα πληρώνουμε τρεις φορές επάνω στα εστιατόρια – τα αγοράζουμε από την κάβα μας και τα απολαμβάνουμε στο σπίτι μας! Οι καταναλωτές μπορούμε και πρέπει να έχουμε λόγο Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ρεπορτάζ στους «εμπλεκόμενους» χώρους, να ρωτήσουμε επαγγελματίες και να σας παραθέσουμε τις απόψεις τους, έτσι ώστε λαμβάνοντάς τες υπ’ όψιν και σε συνδυασμό με την προσωπική σας εμπειρία να καταλήξετε στα δικά σας συμπεράσματα. Το σίγουρο είναι ότι εμείς οι καταναλωτές μπορούμε και πρέπει να έχουμε λόγο σ’ ένα ζήτημα που τελικά αφορά εμάς και να μη δεχόμαστε να βάζουμε στο τραπέζι μας κατώτερα ποιοτικά κρασιά μόνο και μόνο για λόγους τιμής. Το σίγουρο είναι επίσης ότι το ελληνικό κρασί, στα πρώτα του βήματα ακόμα, πρέπει να βρει το δρόμο του και να αποκτήσει την καλύτερη δυνατή σχέση ποιότητας – τιμής. Μια σχέση που όπως προέκυψε από το ρεπορτάζ δεν έχει βρεθεί ακόμα. Ακριβά και υπερκοστολογημένα τα ελληνικά κρασιά, διαπιστώνουν οι καβίστες και βλέπουν μέρος της πελατείας τους να στρέφεται σε κρασιά εισαγωγής που πολλά απ’ αυτά είναι -σε σχέση πάντα με την ποιότητά τους- φθηνότερα από τα ελληνικά. Ωστόσο, όλοι θέλουν να μπει μια τάξη που θα βοηθήσει το ελληνικό κρασί να ορθοποδήσει και ζητούν από τους παραγωγούς να βελτιώσουν την τιμολόγηση των κρασιών τους σε άμεση σχέση με την ποιότητά τους. Από την άλλη, οι παραγωγοί προβάλλουν τα επιχειρήματά τους: τις δυσκολίες παραγωγής, τα έξοδα και τις επενδύσεις που χρειάζονται δεκαετίες για να κάνουν απόσβεση. Δεν θεωρούν σωστή, πολλοί από αυτούς, τη λογική «υψηλή τιμή – υψηλή ποιότητα», που πολλές φορές παρασύρει τον καταναλωτή δημιουργώντας «μόδα». Οι περισσότεροι εστιάζουν στην ακριβή τιμή με την οποία φτάνει το κρασί στο εστιατόριο, αναγκάζοντας έτσι μεγάλη μερίδα καταναλωτών να στρέφεται στο χύμα. Μεσολαβούν πολλοί ανάμεσα στο οινοποιείο και το εστιατόριο και «έτσι είναι για γέλια να βλέπεις το κρασί σου να πουλιέται 3 φορές επάνω»! Ωστόσο, αυτοί που μεσολαβούν για τη διακίνηση του κρασιού το βρίσκουν μεν ακριβό, αλλά όχι υπερτιμημένο. Θεωρούν δε ότι μέχρι να φτάσει το κρασί στο εστιατόριο, η τιμή είναι λογική. Κάτι στο οποίο διαφωνούν οι εστιάτορες που υποστηρίζουν ότι το κρασί φτάνει ακριβό στο εστιατόριο. Κι αυτό οφείλεται στο ότι αγοράζουν από κάβες και χονδρεμπόρους και όχι απευθείας από τον παραγωγό. Ολοι όμως οι σοβαροί εστιάτορες προσπαθούν να κάνουν δίκαια τιμολόγηση, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη σχέση ποιότητας τιμής και κάποιοι παραδέχονται ότι, όταν μείωσαν τις τιμές, η κατανάλωση αυξήθηκε. Πρόβλημα φαίνεται, επίσης, ότι παρουσιάζουν οι μεγάλες λίστες κρασιών που αναγκάζουν ένα εστιατόριο να στοκάρει πολλά μπουκάλια και αυτό ακριβώς το στοκ είναι που παρασύρει τις τιμές προς τα πάνω. Η τιμολόγηση Χ 3 είναι απ’ ό,τι διαπιστώθηκε ο κανόνας της αγοράς με ελάχιστες εξαιρέσεις. Εκείνο που πραγματικά μας έκανε εντύπωση στο ρεπορτάζ είναι οι συνεχείς εκπτώσεις για τις οποίες μιλούν όλοι, εκπτώσεις που μπερδεύονται ανάμεσα στο οινοποιείο, τη διακίνηση, τους χονδρεμπόρους, τις κάβες και τα εστιατόρια και το σίγουρο είναι ότι μόνο στον καταναλωτή δεν φτάνουν. Η μόνη έκπτωση που εισπράττει ο καταναλωτής είναι εκείνη που σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται στην ποιότητα του κρασιού, μια έκπτωση που την πληρώνει όμως συνήθως ακριβά! Απ’ όλα τα πολύ ενδιαφέροντα που ακούσαμε και καταγράψαμε, κρατάμε ως συμπέρασμα ότι το ελληνικό κρασί πρέπει να βρει το δρόμο του, να μπει μια τάξη σε όλη την αλυσίδα και επιτέλους να μιλάμε για καλή σχέση ποιότητας τιμής – όχι μόνο για τα εισαγόμενα αλλά και για τα δικά μας κρασιά! Κι είναι σίγουρο πως κάτι τέτοιο είναι απόλυτα εφικτό.