Προηγούμενα φύλλα

 

 

 

 

 

 

 

 

 

OΥΖO… το Πνεύμα της Ελλάδας Τα μικρά & μεγάλα μυστικά!

Ένα απόσταγμα αποκλειστικά Ελληνικό

Στο γαλάζιο του Αιγαίου πέλαγους έρχεται να προστεθεί το λευκό του γλυκάνισου...

Η λέξη ούζο δε μεταφράζεται. Είναι η ονομασία κατά την παράδοση ενός αποστάγματος, που η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Τις αρχές του πρέπει να τις αναζητήσουμε στην Αίγυπτο, απ’ όπου πέρασε η απόσταξη στην Ελλάδα. Oι εμπορικές δάφνες ήρθαν στη συνέχεια. Το ούζο μας είναι ένα απόσταγμα με άνισο, που παράγεται παραδοσιακά και αποκλειστικά μόνο στην Ελλάδα και προσφέρει δυνατότητες μεγάλης επιτυχίας στη διεθνή αγορά. OΥΖO… το Πνεύμα της Ελλάδας Τα μικρά & μεγάλα μυστικά!

Το ούζο είναι ένας εξελιγμένος απόγονος του αποστάγματος στεμφύλων, που οφείλει τους οργανοληπτικούς χαρακτήρες του, στα βότανα που χρησιμοποιούνται για τον αρωματισμό του. O μεσογειακός χώρος είναι πλούσιος σε φυτά και αρώματα.

Έτσι ο γλυκάνισος “Pimpinella anisum”,o μάραθος “Foeniculum vulgare miller”, O αστεροειδής άνισος, η μαστίχα, η κανέλλα, το γαρύφαλλο, ο κορίανδρος, η ρίζα αγγελικής, η μαστίχα, το φλαμούρι, το κάρδαμο (κακούλες) η μέντα κ.α μπήκαν στον άμβυκα για να εξευγενίσουν το απόσταγμα. Το ούζο κατατάσσεται στην κατηγορία των ανίς (anis) δηλαδή των αλκοολούχων ποτών με άρωμα ανίσου. Τέτοιο άρωμα δίνει ο γλυκάνισος, ο αστεροειδής άνισος και ο μάραθος. Στην ίδια κατηγορία συναντάμε και άλλα αλκοολούχα ποτά από τα οποία έχει διαφορετικό παρελθόν και εξέλιξη. Η κύρια διαφορά του ούζου από τα άλλα αλκοολούχα ποτά με άρωμα γλυκάνισου, είναι ο τρόπος αρωματισμού. Στα περισσότερα άνις, προηγείται η εκχύλιση των αρωμάτων από τους σπόρους με νερό και μετά αυτά προστίθενται στο διάλυμα της αλκοόλης. Στο ούζο, παραδοσιακά, η παραλαβή των αρωματικών ουσιών γίνεται με συναπόσταξη των σπόρων σε διάλυμα νερού και αλκοόλης.

Η γοητεία της απόσταξής του! Σε παραδοσιακούς, χειροποίητους, χάλκινους άμβυκες (καζάνια) παραμένουν για ώρες η αλκοόλη, οι σπόροι και τα αρωματικά βότανα.

Κατόπιν το μείγμα αποστάζεται προσεκτικά. Απο την πρώτη απόσταξη, διαχωρίζεται και επιλέγεται η “καρδιά”, το πιο εύγευστο μέρος του αποστάγματος, η οποία αποστάζεται για δεύτερη φορά (επαναπόσταξη), αργά αργά με συνεχείς ελέγχους και δοκιμές. Πριν η διπλοαποσταγμένη “καρδιά” καταλήξει στις φιάλες, αραιώνεται με μαλακό νερό, ώστε το ούζο να αποκτήσει τον επιθυμητό αλκοολικό τίτλο. Σύμφωνα με την νομοθεσία ο αλκοολικός τίτλος πρέπει να είναι μεγαλύτερος του 37,5% vol. To διάφανο απόσταγμα με την ελκυστική συσκευασία φτάνει σ’εμάς, αφού η συνταγή παραδίδεται ως διαθήκη από γενιά σε γενιά και κρατά μέσα της τα μυστικά της οικογένειας. Η επιτυχία της συνταγής εξαρτάται από το χαλκό, το μέγεθος και το είδος του άμβυκα. Η αλκοόλη και τα αρωματικά φυτά που θα προστεθούν καθορίζουν τελικά το άρωμα και τη γεύση του αποστάγματος. Κάθε αποσταγματοποιός έχει το δικό του μυστικό. Δηλαδή το είδος και την αναλογία των αρωματικών σπόρων που χρησιμοποιεί. Ακόμη διαφοροποιείται ως προς τα κλάσματα της απόσταξης που θα χρησιμοποιήσει, την εκχύλιση πριν την απόσταξη, το μέγεθος του άμβυκα κ.α. Όλα αυτά διαφοροποιούν τους οργανοληπτικούς χαρακτήρες που θα έχει το τελικό απόσταγμα του ούζου. Σε όλη την Ελλάδα σήμερα υπάρχουν περίπου 300 παραγωγοί ούζου.

Ένα ούζο με ιστορία

H ιστορία της EΠOM

H ιστορία του ούζου Μυτιλήνης ξεκινά περίπου το 1800, όταν στα στενά σοκάκια της πόλης- εκεί που βρίσκονταν όλες οι μικρές ταβέρνες και τα καφενεία- οι ταβερνιάρηδες έκαναν τις πρώτες απόπειρες να αποστάξουν σε χάλκινους άμβυκες, γλυκάνισο, το φυτό που έβρισκαν σε αφθονία στα χωράφια της Λέσβου, σε διάλυμα αλκοόλης. Σε αυτά τα δρομάκια, λοιπόν, όπου ο αέρας μοσχοβολούσε από τα αρωματικά βότανα, πρωτογράφτηκε η ιστορία του OΥΖOΥ ΜΙΝΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ. 17 ποτοποιοί έδωσαν τα χέρια κι ένωσαν τις δυνάμεις τους σε μια συλλογική προσπάθεια με κοινό όραμα: την εξάπλωση του αγαπημένου τους ούζου σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Αυτή ήταν η αρχή μιας επιτυχημένης, σταθερά ανοδικής πορείας. Η ΕΠOΜ είναι η συνέχεια μιας πολύχρονης παράδοσης, με συσσωρευμένη εμπειρία, τεχνική & μεράκι. OΥΖO ΜΙΝΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ H απόσταξη Aυτό που κάνει το OΥΖO ΜΙΝΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ μοναδικό, είναι οι 17 μυστικές συνταγές των δημιουργών του. Kαι τελικά…. ο συνδυασμός τους σε μία. Mια συνταγή, που διατηρείται αναλλοίωτη από τότε, και κρύβει μέσα της όλη τη γνώση και την εμπειρία των ποτοποιών. Μια συνταγή, που σε συνδυασμό με τα ξεχωριστά αρωματικά φυτά της Λέσβου και το γλυκάνισο Λισβορίου, δημιουργεί το πιο αγαπημένο ούζο στο νησί αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα, το OΥΖO ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ. Στους παραδοσιακούς χάλκινους άμβυκες του αποστακτηρίου της EΠOM, παραμένουν για ώρες το διάλυμα αλκοόλης και νερού, οι σπόροι, τα αρωματικά βότανα και τα φυτά του νησιού, μαζί με το περίφημο γλυκάνισο Λισβορίου και τη μοναδική μαστίχα Χίου. Κατόπιν, το μείγμα αποστάζεται αργά-αργά, προσεκτικά, με συνεχείς ελέγχους και δοκιμές. Από την απόσταξη επιλέγεται «η καρδιά». Πριν η «η καρδιά» καταλήξει στις φιάλες, αραιώνεται με μαλακό νερό, που προέρχεται από τις καλύτερες πηγές της Λέσβου, ώστε το OΥΖO να αποκτήσει τον επιθυμητό αλκοολικό τίτλο. Το OΥΖO ΜΙΝΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ, έχει δικαίως χαρακτηρισθεί ως το πιο μαλακό και γλυκόπιοτο ούζο γιατί τα συστατικά του, με κυριότερο το διαλεχτό γλυκάνισο από το Λισβόρι, παραμένουν το ίδιο ποιοτικά και αγνά, όπως στην αρχή. Τίποτα δεν άλλαξε στους παραδοσιακούς χάλκινους άμβυκες, τίποτα δεν άλλαξε στην επίμονη αλλά γοητευτική διαδικασία της απόσταξης, στην παραγωγή. Και αυτό είναι που κάνει το OΥΖO ΜΙΝΙ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ να ξεχωρίζει.